Amsterdam 1928

Igrzyska olimpijskie w Amsterdamie przyniosły Polsce pierwszy złoty medal w historii, o czym za chwilę. Biało-czerwona reprezentacja liczyła 75 osób, w tym pięć kobiet. Wystartowali oni w 10 dyscyplinach: boksie, jeździectwie, kolarstwie, lekkoatletyce, pięcioboju nowoczesnym, pływaniu, szermierce, wioślarstwie, zapasach oraz żeglarstwie.

Historyczna Konopacka

Podczas igrzysk w Amsterdamie po raz pierwszy w historii do rywalizacji w lekkoatletyce dopuszczono kobiety. To była znakomita informacja dla polskiej ekipy, gdyż jedną z najlepszych dyskobolek na świecie była wówczas Halina Konopacka, która dzierżyła w tej konkurencji rekord świata (37,71 m). Była ona niezwykle wszechstronną zawodniczką, gdyż z dobrym skutkiem rzucała także oszczepem, pchała kulę, skakała w dal, jednak jej koronną konkurencja był rzut dyskiem.

Konopacka była rzecz jasna faworytką konkursu olimpijskiego i nie zawiodła. Wygrała w kapitalnym stylu poprawiając swój rekord globu o niemal dwa metry! W Amsterdamie cisnęła dysk na odległość 39,62 m. Drugą w konkursie Amerykankę Lillian Copeland pokonała o ponad 2,5 m. To był nokaut, a Konopacka już na zawsze przejdzie do historii jako pierwszy polski sportowiec, który usłyszał na igrzyskach Mazurka Dąbrowskiego.

Dwa medale jeźdźca

Impreza w Amsterdamie przyniosła także pierwszego polskiego multimedalistę olimpijskiego. Został nim jeździec Michał Woysym-Antoniewicz. Był on członkiem zespołu, który wywalczył srebrny medal w drużynowym konkursie skoków przez przeszkody (towarzyszyli mu Kazimierz Gzowski oraz Kazimierz Szosland), a także ekipy która zdobyła brąz w drużynowym zmaganiach WKKW (czyli Wszechstronnego Konkursu Konia Wierzchowego, na który składają się ujeżdżenie, cross oraz skoki przez przeszkody). W tej drugiej konkurencji partnerami Woysyma-Antoniewicza byli Józef Rómmel oraz Józef Trenkwald.

Ponadto Polacy zdobyli jeszcze dwa medale, oba brązowe. W drużynowych zmaganiach szablistów wywalczył je zespół w składzie Tadeusz Friedrich, Kazimierz Laskowski, Aleksander Małecki, Adam Papée, Władysław Segda i Jerzy Zabielski. Z kolei w wioślarskiej konkurencji czwórki ze sternikiem na trzecim stopniu podium stanęli Leon Birkhoc, Franciszek Bronikowski, Edmund Jankowski, Bernard Ormanowski i sternik Bolesław Drewek.

Polacy wywalczyli w klasyfikacji medalowej bardzo wysokie jak na tamte czasy 21. miejsce (na 46 startujących ekip).

Sukcesy na polu kulturalnym

Warto jeszcze wspomnieć, że podczas igrzysk w Amsterdamie Polacy odnieśli sukcesy także na polu kulturalnym. Dziś już mało kto pamięta, że w latach 1912 – 1948 równolegle z igrzyskami sportowymi odbywały się Olimpijskie Konkursy Sztuki i Literatury.

W Amsterdamie złoto w konkursie literackim zdobył poeta Kazimierz Wierzyński za tomik wierszy „Laur olimpijski”. Z kolei plastyk Władysław Skoczylas otrzymał brązowy medal w konkursie malarskim za cykl akwarel: Łucznik II, Łucznik III, Jeleń świętego Huberta i Diana.